Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jeżowem

Z Encyklopedii Jeżowego
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Kościół Narodzenia NMP
w Jeżowem
Widok na wieże kościoła
Widok na wieże kościoła
Miejscowość Jeżowe
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Dekanat Rudnik nad Sanem

Parafia Narodzenia NMP
Funkcja kościół parafialny
Wspomnienie
liturgiczne
8 września
Historia
Lata budowy 1914-1923
Data konsekracji 1928
Dane świątyni
Architekt Stanisław Majerski
Budulec cegła
Pokrycie blacha miedziana
Liczba wież 2
Liczba ołtarzy 3
Organy
*liczba głosów

29
Zabytek.png

nr w rejestrze
zabytków:

6/B

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jeżowem - świątynia rzymskokatolicka znajdująca się na pograniczu: Centrum i Podgórza w Jeżowem, położona w administracyjnym Podgórzu. Przed zmianą granic sołectw kościół należał do Centrum.

Historia kościoła

Budowa obecnego kościoła parafii Narodzenia NMP została rozpoczęta przez ks. Józefa Tokarskiego w 1914 roku. Po wybudowaniu murów do wysokości okien, budowę przerwano ze względu na trwające w Jeżowem działania wojenne.

Budowa ta została wznowiona już przez kolejnego proboszcza, ks. Jana Swoła, w 1921 roku. Ukończono ją natomiast dwa lata później. Do nowego kościoła przeniesiono ze starej świątyni ołtarze, ambonę, konfesjonały i chrzcielnicę. W tym samym roku stary kościół został przeniesiony do Zarzecza. Nowy kościół konsekrował w 1928 roku bp przemyski Karol Józef Fischer.

W 1948 roku kościół został pokryty blachą. Witraże do kościoła wykonała firma Romana Ryniewicza z Krakowa w 1951 roku, a w następnym roku świątynia została zelektryfikowana. W 1961 roku ułożono marmurową posadzkę i wprawiono drzwi dębowe. Rok później zamontowano balustradę, którą zaprojektował prof. Wiktor Zin. Obecna polichromia kościoła została zaprojektowana i wykonana w 1963 roku przez artystę Zygmunta Wiglusza z Krakowa. Sześć lat później blachą pokryto prezbiterium kościoła.

Dzwonnica

W 1971 roku obok kościoła wykonano dzwonnicę oraz umieszczono w niej jeden dzwon. Ufundowany on został jako wotum Nawiedzenia Matki Bożej Częstochowskiej i nadano mu imię Maryja. 2 lata później sprawione zostały dwa kolejne dzwony, którym nadano imiona Józef i Maksymilian Maria Kolbe. Wykonano także ogrzewanie kościoła. W 1974 roku wprawiono drzwi wahadłowe oddzielające przedsionki od naw kościoła, a w następnym roku odwodniono świątynię.

Komodę oraz szafy na szaty i naczynia liturgiczne w zakrystii wg projektu Macieja Kauczyńskiego zostały wykonane przez Kazimierza Pudło z Korczyny w 1976 roku. Również w tym roku zakupiono pancerne tabernakulum.

Lata 80. przyniosły dalsze zmiany w kościele. W 1982 roku umieszczono na ścianach kościoła tablice z popiersiami Jana Pawła II, kard. Stefana Wyszyńskiego i Maksymiliana Marii Kolbe, które zostały wykonane z marmuru i brązu. Dwa lata później wykonano nowe ławki dębowe. W 1985 roku odnowiona została chrzcielnica pochodząca z 2 połowy XVIII wieku. Dach kościoła pokryto blachą miedzianą w 1989 roku.

W latach 1995 - 2002 zostało gruntownie odrestaurowane wnętrze świątyni. Na początku odnowiono polichromię kościoła - prace prowadzono pod kierunkiem prof. Zygmunta Wiglusza. Następnie poddano gruntownej konserwacji i złoceniu 3 ołtarze, ambonę i 2 konfesjonały. Prace te wykonała firma Artificium z Rzeszowa. Przy okazji wykonane zostały 4 konfesjonały - repliki dwóch konfesjonałów pochodzących z XVIII wieku. Przy oknach witrażowych zamontowano od zewnątrz drugie okna.

Dnia 10 września 1999 roku do rejestru zabytków zostało wpisane wyposażenie i wystrój zespołu kościoła parafialnego p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jeżowem. W 2000 roku dokonano nowego odwodnienia i ułożono kostkę brukową wokół kościoła. W latach 2003 - 2004 zbudowano ogrodzenie wokół kościoła z płyt piaskowca, pozyskanych z kamieniołomów w Brennej.

W latach 2006 - 2008 dokonano kapitalnego remontu organów pod kierunkiem Adama Wolańskiego z Lubania Śląskiego. Obecny instrument to tylko 20% ogółu starych organów (piszczałki). Liczy on 29 głosów o pięknym zestawieniu dźwięków. W lipcu 2010 roku przeprowadzono renowację posadzki.

Wystrój kościoła

Nawa główna

Przedstawiany kościół to duża, trójnawowa budowla z węższym prezbiterium i zakrystią. Posiada grube, ceglane mury.

Po wejściu do kościoła, w prezbiterium dostrzeżemy barokowy ołtarz główny z motywami rokoka. W centralnym miejscu ołtarza znajduje się kopia obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, przysłaniana późnobarokowym obrazem Narodzenia NMP, namalowanym na płótnie. Po bokach obrazu znajdują się barokowe rzeźby św. Mikołaja i św. Wojciecha. W zwieńczeniu ołtarza głównego znajduje się tondo z obrazem św. Jana Nepomucena o średnicy około 120 cm. Obraz został wykonany w technice olejnej na płótnie jeszcze przed 1720 roku i przemalowany w czasach późniejszych. Po bokach tabernakulum znajdują się rokokowe relikwiarze z relikwiami świętych Klemensa i Innocentego, które zostały przekazane parafii w 1774 roku.

W nawach bocznych kościoła znajdują się późnobarokowe ołtarze boczne, w lewej nawie - Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, natomiast w prawej - Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obok ołtarza Matki Bożej ustawiona jest zabytkowa chrzcielnica, pochodząca z 2. połowy XVIII wieku. Obok ołtarza Pana Jezusa wisi duży obraz Jezusa Miłosiernego. Przy ścianach naw bocznych ustawione są konfesjonały - po 3 w każdej nawie. Dwa z nich pochodzą z 2. połowy XVIII wieku, natomiast 4 wykonane współcześnie na wzór rokokowych.

Z późnego baroku pochodzi ambona, która została umieszczona na pierwszym, lewym filarze w nawie głównej. Organy wykonane w ostatnich latach z fragmentami dawnych organów, wzór dawny.

Zdjęcia