Zmiany

Ksiądz Adam Osetek był człowiekiem spokojnym i opanowanym, energicznie zwalczał wszelkie wykroczenia moralne. Piętnował zło, wypowiadał się na łaniach prasy. Starał się pobudzić społeczeństwo do pracy nad odrodzeniem moralnym, pobudzić przede wszystkim do pielęgnowania ideałów etycznych i katolickich zasad. Sprzeciwiał się propagowaniu haseł o sposobach zapobiegania ciąży, deprawacji młodzieży poprzez organizowanie zabaw z alkoholem w budynkach szkolnych. Ubolewał nad tym, że wśród młodzieży coraz trudniej jest wzbudzić prawdziwego ducha patriotyzmu. Głęboko w sercu leżała mu sprawa zdrowia moralnego społeczeństwa, ale też sprawa bezpieczeństwa i pokoju na świecie. Śledził wydarzenia w kraju, obserwował, czytał i reagował w zakresie swoich możliwości.

Ksiądz Adam Osetek był człowiekiem spokojnym i opanowanym, energicznie zwalczał wszelkie wykroczenia moralne. Piętnował zło, wypowiadał się na łaniach prasy. Starał się pobudzić społeczeństwo do pracy nad odrodzeniem moralnym, pobudzić przede wszystkim do pielęgnowania ideałów etycznych i katolickich zasad. Sprzeciwiał się propagowaniu haseł o sposobach zapobiegania ciąży, deprawacji młodzieży poprzez organizowanie zabaw z alkoholem w budynkach szkolnych. Ubolewał nad tym, że wśród młodzieży coraz trudniej jest wzbudzić prawdziwego ducha patriotyzmu. Głęboko w sercu leżała mu sprawa zdrowia moralnego społeczeństwa, ale też sprawa bezpieczeństwa i pokoju na świecie. Śledził wydarzenia w kraju, obserwował, czytał i reagował w zakresie swoich możliwości.

Będąc proboszczem w Gorzycach, ks. Adam Osetek wyremontował ówczesną plebanię wraz z budynkami gospodarczymi, a także kilka obiektów wybudował od podstaw. W okresie jego probostwa gruntownie został odnowiony i pomalowany kościół, odnowiono również ołtarze w kościele. Na folwarku odrestaurowano budynki gospodarcze i wybudowano nową stajnię. Ksiądz Osetek założył wielki ogród owocowy oraz cegielnię. Dochód z gospodarstwa przeznaczał głównie na Seminarium Duchowne w Przemysłu. Prowadził żywą działalność gospodarczą i spółdzielczą w powierzonej mu parafii - wybrany został nawet prezesem Kółka Rolniczego w Gorzycach i  Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej Stefczyka. Przyczynił się do utworzenia spółdzielni pod nazwą Katolicki Dom Spółdzielczy w Gorzycach oraz do budowy zakładów metalurgicznych, dzięki której rozwój wsi przybrał na sile. Wieś licząca około 900 mieszkańców rozrosła się dziś w osiedle fabryczne.

Będąc proboszczem w Gorzycach, ks. Adam Osetek wyremontował ówczesną plebanię wraz z budynkami gospodarczymi, a także kilka obiektów wybudował od podstaw. W okresie jego probostwa gruntownie został odnowiony i pomalowany kościół, odnowiono również ołtarze w kościele. Na folwarku odrestaurowano budynki gospodarcze i wybudowano nową stajnię. Ksiądz Osetek założył wielki ogród owocowy oraz cegielnię. Dochód z gospodarstwa przeznaczał głównie na Seminarium Duchowne w Przemysłu. Prowadził żywą działalność gospodarczą i spółdzielczą w powierzonej mu parafii - wybrany został nawet prezesem Kółka Rolniczego w Gorzycach i  Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej Stefczyka. Przyczynił się do utworzenia spółdzielni pod nazwą Katolicki Dom Spółdzielczy w Gorzycach oraz do budowy zakładów metalurgicznych, dzięki której rozwój wsi przybrał na sile. Wieś licząca około 900 mieszkańców rozrosła się w osiedle fabryczne.

W czasie II wojny światowej ks. Osetek pomagał ludziom potrzebującym. W latach 1942 i 1943 przez cztery wiosenne miesiące w Domu Parafialnym prowadzono kuchnię i dożywiano około 20 najbiedniejszych dzieci. Pomagano też prześladowanym Żydom, ukrywano ich i dostarczono żywność. Żaden z nich nie został wydany w ręce niemieckie. Ksiądz Adam nie ograniczał pomocy tylko do swojej parafii, troszczył się też o ludzi przesiedlonych, zarówno na terenie Gorzyc, jak i w okolicznych wioskach. Zdarzało się, że kazał załadować furę ziemniakami, zbożem czy burakami i zawieźć do Trześni, Skowierzyna lub Kępia Zaleszańskiego. Był w stałym kontakcie z partyzantami i regularnie udzielał im pomocy żywnościowej.

W czasie II wojny światowej ks. Osetek pomagał ludziom potrzebującym. W latach 1942 i 1943 przez cztery wiosenne miesiące w Domu Parafialnym prowadzono kuchnię i dożywiano około 20 najbiedniejszych dzieci. Pomagano też prześladowanym Żydom, ukrywano ich i dostarczono żywność. Żaden z nich nie został wydany w ręce niemieckie. Ksiądz Adam nie ograniczał pomocy tylko do swojej parafii, troszczył się też o ludzi przesiedlonych, zarówno na terenie Gorzyc, jak i w okolicznych wioskach. Zdarzało się, że kazał załadować furę ziemniakami, zbożem czy burakami i zawieźć do Trześni, Skowierzyna lub Kępia Zaleszańskiego. Był w stałym kontakcie z partyzantami i regularnie udzielał im pomocy żywnościowej.