Adam Osetek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedii Jeżowego
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
(m)
(m)
Linia 40: Linia 40:
 
Ksiądz Adam Osetek był człowiekiem spokojnym i opanowanym, energicznie zwalczał wszelkie wykroczenia moralne. Piętnował zło, wypowiadał się na łaniach prasy. Starał się pobudzić społeczeństwo do pracy nad odrodzeniem moralnym, pobudzić przede wszystkim do pielęgnowania ideałów etycznych i katolickich zasad. Sprzeciwiał się propagowaniu haseł o sposobach zapobiegania ciąży, deprawacji młodzieży poprzez organizowanie zabaw z alkoholem w budynkach szkolnych. Ubolewał nad tym, że wśród młodzieży coraz trudniej jest wzbudzić prawdziwego ducha patriotyzmu. Głęboko w sercu leżała mu sprawa zdrowia moralnego społeczeństwa, ale też sprawa bezpieczeństwa i pokoju na świecie. Śledził wydarzenia w kraju, obserwował, czytał i reagował w zakresie swoich możliwości.
 
Ksiądz Adam Osetek był człowiekiem spokojnym i opanowanym, energicznie zwalczał wszelkie wykroczenia moralne. Piętnował zło, wypowiadał się na łaniach prasy. Starał się pobudzić społeczeństwo do pracy nad odrodzeniem moralnym, pobudzić przede wszystkim do pielęgnowania ideałów etycznych i katolickich zasad. Sprzeciwiał się propagowaniu haseł o sposobach zapobiegania ciąży, deprawacji młodzieży poprzez organizowanie zabaw z alkoholem w budynkach szkolnych. Ubolewał nad tym, że wśród młodzieży coraz trudniej jest wzbudzić prawdziwego ducha patriotyzmu. Głęboko w sercu leżała mu sprawa zdrowia moralnego społeczeństwa, ale też sprawa bezpieczeństwa i pokoju na świecie. Śledził wydarzenia w kraju, obserwował, czytał i reagował w zakresie swoich możliwości.
  
Będąc proboszczem w Gorzycach, ks. Adam Osetek wyremontował ówczesną plebanię wraz z budynkami gospodarczymi, a także kilka obiektów wybudował od podstaw. W okresie jego probostwa gruntownie został odnowiony i pomalowany kościół, odnowiono również ołtarze w kościele. Na folwarku odrestaurowano budynki gospodarcze i wybudowano nową stajnię. Ksiądz Osetek założył wielki ogród owocowy oraz cegielnię. Dochód z gospodarstwa przeznaczał głównie na Seminarium Duchowne w Przemysłu. Prowadził żywą działalność gospodarczą i spółdzielczą w powierzonej mu parafii - wybrany został nawet prezesem Kółka Rolniczego w Gorzycach i  Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej Stefczyka. Przyczynił się do utworzenia spółdzielni pod nazwą Katolicki Dom Spółdzielczy w Gorzycach oraz do budowy zakładów metalurgicznych, dzięki której rozwój wsi przybrał na sile. Wieś licząca około 900 mieszkańców rozrosła się dziś w osiedle fabryczne.
+
Będąc proboszczem w Gorzycach, ks. Adam Osetek wyremontował ówczesną plebanię wraz z budynkami gospodarczymi, a także kilka obiektów wybudował od podstaw. W okresie jego probostwa gruntownie został odnowiony i pomalowany kościół, odnowiono również ołtarze w kościele. Na folwarku odrestaurowano budynki gospodarcze i wybudowano nową stajnię. Ksiądz Osetek założył wielki ogród owocowy oraz cegielnię. Dochód z gospodarstwa przeznaczał głównie na Seminarium Duchowne w Przemysłu. Prowadził żywą działalność gospodarczą i spółdzielczą w powierzonej mu parafii - wybrany został nawet prezesem Kółka Rolniczego w Gorzycach i  Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej Stefczyka. Przyczynił się do utworzenia spółdzielni pod nazwą Katolicki Dom Spółdzielczy w Gorzycach oraz do budowy zakładów metalurgicznych, dzięki której rozwój wsi przybrał na sile. Wieś licząca około 900 mieszkańców rozrosła się w osiedle fabryczne.
  
 
W czasie II wojny światowej ks. Osetek pomagał ludziom potrzebującym. W latach 1942 i 1943 przez cztery wiosenne miesiące w Domu Parafialnym prowadzono kuchnię i dożywiano około 20 najbiedniejszych dzieci. Pomagano też prześladowanym Żydom, ukrywano ich i dostarczono żywność. Żaden z nich nie został wydany w ręce niemieckie. Ksiądz Adam nie ograniczał pomocy tylko do swojej parafii, troszczył się też o ludzi przesiedlonych, zarówno na terenie Gorzyc, jak i w okolicznych wioskach. Zdarzało się, że kazał załadować furę ziemniakami, zbożem czy burakami i zawieźć do Trześni, Skowierzyna lub Kępia Zaleszańskiego. Był w stałym kontakcie z partyzantami i regularnie udzielał im pomocy żywnościowej.
 
W czasie II wojny światowej ks. Osetek pomagał ludziom potrzebującym. W latach 1942 i 1943 przez cztery wiosenne miesiące w Domu Parafialnym prowadzono kuchnię i dożywiano około 20 najbiedniejszych dzieci. Pomagano też prześladowanym Żydom, ukrywano ich i dostarczono żywność. Żaden z nich nie został wydany w ręce niemieckie. Ksiądz Adam nie ograniczał pomocy tylko do swojej parafii, troszczył się też o ludzi przesiedlonych, zarówno na terenie Gorzyc, jak i w okolicznych wioskach. Zdarzało się, że kazał załadować furę ziemniakami, zbożem czy burakami i zawieźć do Trześni, Skowierzyna lub Kępia Zaleszańskiego. Był w stałym kontakcie z partyzantami i regularnie udzielał im pomocy żywnościowej.

Wersja z 11:52, 5 kwi 2020

Ks. Adam Osetek
Ks. Adam Osetek
Data i miejsce
urodzenia
13 sierpnia 1887
Wólka Sokołowska
Data i miejsce
śmierci
24 września 1954
Gorzyce
Administrator
parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy
w Nowym Narcie
Okres sprawowania 1923 - 1925
Święcenia kapłańskie 29 czerwca 1913
Przemyśl

Ks. Adam Osetek (ur. 13 sierpnia 1887 w Wólce Sokołowskiej, zm. 24 września 1954 w Gorzycach) - polski duchowny katolicki, w latach 1923-1925 administrator parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Nowym Narcie.

Dzieciństwo i lata szkolne

Ks. Adam Osetek urodził się 13 sierpnia 1887 w Wólce Sokołowskiej k. Sokołowa Małopolskiego. Jego rodzicami byli Michał Osetek i Maria z domu Ciapa, którzy mieli pięcioro dzieci: czterech synów i córkę. Ojciec pracował na roli, a matka była akuszerką. Najstarszym z rodzeństwa był Stanisław, a najmłodszym - Adam. Ojciec zmarł w czasie epidemii tyfusu, mając zaledwie czterdzieści lat, dlatego najstarszy syn wziął na siebie obowiązek wychowania rodzeństwa. Wyuczył się krawiectwa i z tej pracy pomagał matce w utrzymaniu domu, żyli skromnie. Stanisław z dużą troską zajmował się najmłodszym bratem i kierował jego nauką.

Rodzina Osetków była bardzo religijna i pracowita. Największą pobożnością odznaczała się matka. To ona pragnęła, aby jeden z jej synów został księdzem i dużo modliła się w tej intencji. W domu Osetków, ze względu na odległość do kościoła, często gromadzili się sąsiedzi na wspólną modlitwę: w maju na śpiew litanii, a w październiku na różaniec.

Do szkoły podstawowej uczęszczał początkowo w Wólce Sokołowskiej, a później do Sokołowa Małopolskiego. Uczył się dobrze. Mimo trudności finansowych rodzina postanowiła posłać go do gimnazjum. W 1901 roku rozpoczął studia gimnazjalne w Rzeszowie. Naukę w II Gimnazjum im. Stanisława Sobińskiego pobierał w latach 1901-1909. Był niezastąpiony w wygłaszaniu przemówień na różne okazje, dlatego koledzy nazywali go złotoustym. W 1909 roku Adam Osetek zdał egzamin maturalny i w październiku rozpoczął czteroletnie studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Przemyślu.

Święcenia kapłańskie i posługa w Milczycach

29 czerwca 1913 w kościele katedralnym w Przemyślu wraz z 32 kolegami ks. Adam Osetek otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Józefa Sebastiana Pelczara. Jako neoprezbiter skierowany został do parafii w Milczycach (obecna Ukraina), gdzie pracował jako wikariusz, a od 25 października 1922 - po śmierci proboszcza - jako administrator. Angażował się w organizowanie pomocy ludziom poszkodowanym przez I wojnę światową. Kierował zbiórką i rozdziałem darów żywnościowych, odzieży oraz poszukiwaniem lokum dla ewakuowanych.

Praca w Nowym Narcie

19 kwietnia 1923 ks. Adam Osetek został administratorem parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Nowym Narcie. Mimo chęci do pracy społecznej, nie mógł jej realizować. W Nowym Narcie utrzymanie księdza i parafii zależało od dworu, dlatego ksiądz Osetek czuł się skrępowany i nie mógł pozwolić sobie na realizację własnych zamierzeń. W dalszych latach życia bardzo rzadko wspominał pracę w Nowym Narcie. Dał się poznać jako bardzo dobry duszpasterz, a mieszkańcy uznali jego odejście za wielką stratę dla nowonarciańskiej parafii.

Probostwo w Gorzycach

Od 20 marca 1925 ks. Osetek rozpoczął pracę w charakterze administratora parafii Św. Franciszka Salezego i Św. Andrzeja Boboli w Gorzycach k. Tarnobrzega, a miesiąc później - 20 kwietnia - został jej proboszczem. Celem dobrego poznania parafian odwiedził ich wszystkich z wizytą duszpasterską. W ten sposób poznawał ludzi i ich wiedzę religijną, a także warunki w jakich żyją. Od ludzi wymagał solidności w życiu, uczciwości i zachowywania zasad religijnych. Często zasiadał w konfesjonale. Nie zapominał też o zaopatrywaniu sakramentami ludzi chorych. W każdą niedzielę i święta głosił kazania, ale szczególnie pociągające i głoszone z zapałem były kazania świąteczne i w uroczystości parafialne. Często zapraszany był do sąsiednich parafii, gdyż uważano, że jego mowy są rzeczowe i ze wskazaniami praktycznymi.

Ksiądz Adam Osetek był człowiekiem spokojnym i opanowanym, energicznie zwalczał wszelkie wykroczenia moralne. Piętnował zło, wypowiadał się na łaniach prasy. Starał się pobudzić społeczeństwo do pracy nad odrodzeniem moralnym, pobudzić przede wszystkim do pielęgnowania ideałów etycznych i katolickich zasad. Sprzeciwiał się propagowaniu haseł o sposobach zapobiegania ciąży, deprawacji młodzieży poprzez organizowanie zabaw z alkoholem w budynkach szkolnych. Ubolewał nad tym, że wśród młodzieży coraz trudniej jest wzbudzić prawdziwego ducha patriotyzmu. Głęboko w sercu leżała mu sprawa zdrowia moralnego społeczeństwa, ale też sprawa bezpieczeństwa i pokoju na świecie. Śledził wydarzenia w kraju, obserwował, czytał i reagował w zakresie swoich możliwości.

Będąc proboszczem w Gorzycach, ks. Adam Osetek wyremontował ówczesną plebanię wraz z budynkami gospodarczymi, a także kilka obiektów wybudował od podstaw. W okresie jego probostwa gruntownie został odnowiony i pomalowany kościół, odnowiono również ołtarze w kościele. Na folwarku odrestaurowano budynki gospodarcze i wybudowano nową stajnię. Ksiądz Osetek założył wielki ogród owocowy oraz cegielnię. Dochód z gospodarstwa przeznaczał głównie na Seminarium Duchowne w Przemysłu. Prowadził żywą działalność gospodarczą i spółdzielczą w powierzonej mu parafii - wybrany został nawet prezesem Kółka Rolniczego w Gorzycach i Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej Stefczyka. Przyczynił się do utworzenia spółdzielni pod nazwą Katolicki Dom Spółdzielczy w Gorzycach oraz do budowy zakładów metalurgicznych, dzięki której rozwój wsi przybrał na sile. Wieś licząca około 900 mieszkańców rozrosła się w osiedle fabryczne.

W czasie II wojny światowej ks. Osetek pomagał ludziom potrzebującym. W latach 1942 i 1943 przez cztery wiosenne miesiące w Domu Parafialnym prowadzono kuchnię i dożywiano około 20 najbiedniejszych dzieci. Pomagano też prześladowanym Żydom, ukrywano ich i dostarczono żywność. Żaden z nich nie został wydany w ręce niemieckie. Ksiądz Adam nie ograniczał pomocy tylko do swojej parafii, troszczył się też o ludzi przesiedlonych, zarówno na terenie Gorzyc, jak i w okolicznych wioskach. Zdarzało się, że kazał załadować furę ziemniakami, zbożem czy burakami i zawieźć do Trześni, Skowierzyna lub Kępia Zaleszańskiego. Był w stałym kontakcie z partyzantami i regularnie udzielał im pomocy żywnościowej.

Po wojnie kapłan kapłan zaczął myśleć o realizacji najpilniejszych zadań w parafii Gorzyce. Obejmowały one budowę kościoła, budowę ochronki oraz budynku czynszowego przy fabryce. Na pierwszy plan wysunęła się jednak sprawa budowy kościoła.

Nowy kościół w Gorzycach został wybudowany w latach 1947-1950, ale nie udało się księdzu Adamowi sfinalizować sprawy budowy ochronki i domu czynszowego przy fabryce. Stosunki Państwo-Kościół pogarszały się i kapłan już nie miał takiej swobody działania. 15 stycznia 1948 fabryka została upaństwowiona, a więc nie było mowy o żadnych inwestycjach Kościoła przy niej. W 1949 roku władze państwowe rozwiązały Spółdzielnię Parafialnego Domu Ludowego, a budynki zabrano na rzecz państwa.

Ksiądz Adam Osetek prowadził pracowity tryb życia. Zmarł po ciężkiej chorobie nowotworowej 24 września 1954 roku. Został pochowany na cmentarzu w Gorzycach.

Ciekawostki

Imieniem ks. Adama Osetka nazwano jedną z ulic w Gorzycach. Od 2009 roku Szkoła Podstawowa nr 1 w Gorzycach nosi imię ks. Adama Osetka.


Poprzednik
Franciszek Zagrodzki
Administrator
Parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Nowym Narcie

1923 - 1925
Następca
Tomasz Murdza